Egypte; land van uitersten

Na een reis van 3 maanden door Afrika is Egypte een cultuurschok. Zeker als je net 3 weken in de niet toeristische landen Ethiopië en Soedan hebt doorgebracht. Na aankomst van de ferry in Aswan ( en 3 uur wachten tot je van het schip af mag en door de douane bent gekomen ), is het eerste wat je opvalt als je de straten van Aswan oploopt dat er zoveel andere toeristen zijn. Waar je wekenlang slechts een handvol andere reizigers hebt gezien, ben je nu één van velen. En met het aantal toeristen stijgt ook direct het aantal mensen dat aan toeristen wil verdienen. En dat maakt direct ook voor mij Egypte tot het minst prettige reisland tot nog toe, wat ik in Afrikan heb gezien.

Maar gelukkig zijn er ook delen die niet of minder toeristisch zijn en kan je de touts ontvluchten door bijvoorbeeld een reisje op de Nijl. Na een aantal nachten in het hotel in Aswan, kwam eindelijk de truck door de douane (de bureaucratie is hier ongelooflijk). Het grootste deel van de groep maakte echter geen gebruik van de truck om naar Luxor te gaan, maar ging een paar dagen met een feluka op de Nijl. Zo ook ik.

Heerlijk relaxed zo 2,5 dag zitten/liggen op een bootje, je droogje en natje op z'n tijd en verder niets hoeven te doen.
Daarna 5 nachten in Luxor op een camping die overvol met overlanders was. Daar was het niet echt op berekend, maar doordat de ferry naar Soedan 2 weken niet vaarde, was het voor de andere reizigers niet handig om al verder richting het zuiden te reizen.

Luxor is een echt toeristencentrum. En wederom overal de 'handelaren' die op de één of andere manier willen verdienen aan de toeristen. Niet dat ze veel geld vragen of zo, maar ze zijn wel hinderlijk aanwezig en blijven continu vragen of je echt geen ritje wil maken in hun koetsje, iets wil kopen in hun 'hasselfree' winkel of een feluka reisje op de Nijl wilt maken. Erg irritant als je geen behoefte hebt aan deze toeristische zaken.

Wat heb ik dan wel gedaan in Luxor ?
Met een deel van de groep hebben we een fietstocht naar de Valley of de Kings gemaakt. Erg grappig om op gammele fietsen door de woestijn te rijden.
De Karnak tempel heb ik bezocht tijdens een avond-licht-show. Indrukwekkend en sfeervol.
En verder veel in het stadje rondgelopen en een internationaal squash-toernooi bezocht dat naast de Luxor tempel plaatsvond en gratis te bezoeken was.

Na Luxor vertrokken we voor 5 dagen richting en de Westelijke Woestijn (het oostelijk deel van de Sahara). Dat was een aangenaam verschil met de toeristencentra. 5 nachten bushcamps midden in de woestijn, 's middags lunchen in dorpjes (in de oases) waar de mensen nog verbaasd kijken omdat ze toeristen zien, de White Desert met kalkstenen 'sculpturen', een gratis bezoek aan een eeuwenoude mummie-begraafplaats inclusief rondleiding door een plaatselijke guard. Dit is echt een deel van Egypte dat nog leuk is om te bivakeren.
Wat af en toe wel hinderlijk is, is de enorme bureaucratie, ook hier in de woestijn. In elk dorp moet je je melden bij de toeristenpolitie en een enkele keer kregen we dan een escorte door de oase. Ook heb je continu politieposten die registreren waar je op welk moment bent met de truck. Het schijnt voor de veiligheid van de toeristen te zijn, maar het doet nog al overdreven aan als je om de 10 kilometer zo'n post in de middle of nowhere tegenkomt.

Na de Western Desert kwamen we aan in Giza, waar we uiteraard de piramiden hebben bekeken. We liepen daar als groep rond in de arabische 'jurken', jalabee, die we in Aswan hadden aangeschaft voor een arabisch verjaardagsfeestje van Sonja. Dat was erg grappig en we kregen er veel leuke opmerkingen van locals en andere toeristen door.

Na Giza door naar Cairo, waar we in een hotel 4 nachten door brachten. Een heerlijke stad om in te dwalen, een beetje Parijse sfeer met de hoge gebouwen uit begin 20e eeuw. En genoeg te zien. Eigenlijk waren naar mijn zin de 3 volle dagen te kort om je echt de stad eigen te maken. Activiteiten: Egyptisch Museum, Old Coptic Cairo en de Citadel.

Na Cairo ging de reis richting de Sinai-woestijn. Nadat we het Suez-kanaal gekruist hadden ging het weer richting zuiden om aan de voet van de Berg van Moses een bushcamp te hebben. Om 3 uur 's nacht vervolgens opstaan om de Sinai te beklimmen en boven aan te komen en te merken dat je een uur overhoudt voordat de zon opkomt. Maar het uiteindelijke resultaat was indrukwekkend.

De laatste halte in Egypte was Dahab, een duikersparadijs aan de Rode Zee. Doordat in het 60 kilometer verderop gelegen Sharm-el-Sheik de haaien actief waren, was het in Dahab erg druk. Maar wij verbleven 6 nachten in een leuk hotel in het hart van het plaatsje. Wel weer erg toeristisch en als je niet duikt niet veel te doen, behalve genieten van de zon. Wel een dagje gesnorkeld en dat was erg bijzonder, want je hebt direct langs de kust een enorm rif met heel veel vissen.

Al met al was Egypte niet mijn meest favoriete bestemming, maar 'wel de moeite waard'. Op naar het Midden Oosten.